Assassin’s Creed III
Το Assassin’s Creed III είχε πολύ hype γύρω του από τη μέρα που ανακοινώθηκε. Με ημερομηνία κυκλοφορίας κοντά στις εκλογές των H.Π.Α και φόντο την 50στερη σημαία, άξιζε τα όσα ειπώθηκαν για αυτό;
Η ιστορία ξεκινάει με εμάς στο ρόλο ενός Βρετανού τύπου που θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως «βαρετός απόγονος του Ezio». Η ιστορία ξεκινά με μερικές tutorial-ish αποστολές και διάφορες ανατροπές που δε μπορώ να γράψω δυστυχώς. Το παιχνίδι χωρίζεται σε 12 sequences και 2 dvd (η έκδοση για Xbox 360) τα οποία φαίνονται τουλάχιστον πολλά υποσχόμενα για το τι θα ακολουθήσει. Η Ubisoft σχεδίασε ένα τεράστιο κόσμο στα πατήματα της Αμερικής και του «Νέου Κόσμου» με δάση, πόλεις, χωριά, χλωρίδα και πανίδα. Για την ακρίβεια ο κόσμος είναι τόσο μεγάλος που χωρίς fast travel θα ήταν σχεδόν αδύνατο να πάτε από το ένα objective point στο άλλο. Γενικά ο παίκτης είναι ελεύθερος να κάνει σχεδόν ό,τι θέλει μιας και τα διαθέσιμα side quests είναι πολλά και με μεγάλη γκάμα θεμάτων. Από τα γνωστά οικονομικά του σπιτιού μέχρι hunting clubs και βοήθεια σε περιπλανώμενους, δύσκολα θα βαρεθείτε. Επίσης κάθε αποστολή έχει και challenges, ακριβώς όπως και το Revelations, ώστε να επιτευχθεί το Full Synchronization. Μεγάλο πταίσμα της Ubi είναι το γεγονός πως το «ζουμί» του παιχνιδιού ξεκινάει μετά το 5ο sequence! Έως τότε ίσως σας φανεί σαν ένα μεγάλο tutorial ή εισαγωγικό βίντεο. Ναι, βίντεο. Πολλά σημεία της εξέλιξης της ιστορίας ακολουθούν το μοτίβο «5 βήματα, in-game cutscene, 10 βήματα, in-game cutscene, μισή μάχη, in-game cutscene». Η εξέλιξη είναι μάλλον το πιο αδύναμο σημείο του παιχνιδιού μιας και όπως καταλάβατε, για το μεγαλύτερο μέρος του, είναι -σχεδόν- απελπιστικά αργή και καθοδηγούμενη.
Στα του gameplay, η Ubisoft μάλλον δεν πολυάκουσε το fanbase της και παραδίδει ένα νέο AC με τα ίδια-παλιά-άσχημα λάθη των προηγουμένων. Αρχικά θα παρατηρήσετε πως ο Connor πολλές φορές αρνείται πεισματικά να βηματίσει και πρέπει να κάνετε άλμα για να περάσει ένα κενό μισού βήματος απόστασης. Για παράδειγμα να πάει από μια βάρκα στην αποβάθρα, ακόμα κι αν η βάρκα είναι κολλημένη στην αποβάθρα! Τα ίδια και το free running, μπορεί το ύψος του drop να είναι μισός Connor αλλά θα κρεμαστεί όπως και όταν το drop είναι 3 όροφοι. Ubisoft I am disappoint. Η μάχη ακολουθεί κι εδώ τη συνταγή guard-counter με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει από το πρώτο παιχνίδι της σειράς. Γενικότερα το ύφος και η υλοποίηση του gameplay δεν άλλαξε. Αυτό που άλλαξε είναι οι εχθροί, for starters. Οι πόλεις ξεχειλίζουν από στρατεύματα, με λιγότερη ποικιλία πλέον αλλά πιο διορατικά θα έλεγε κανείς. Πολλές φορές θα βρεθείτε προ εκπλήξεως για το πως σας ανακάλυψαν ενώ πιο εκνευριστικό είναι το γεγονός πως, και στο ΙΙΙ, όσο γρήγορα κι αν τρέξετε, θα σας προλάβουν και θα σας χτυπήσουν. Έκπληξη αποτελεί και ο εξοπλισμός του Connor που κάθε άλλο παρά εξέλιξη παρουσιάζει. Θα καταλάβετε όταν παίξετε.
Για να πούμε και μερικά καλά λόγια, τα γραφικά είναι πανέμορφα. Το 8.5 μπορεί να μην χτυπάει στο μάτι αλλά θα εξηγήσω τι και πως. Από την αρχή κιόλας, στην όπερα, γίνεται προφανές πως οι σχεδιαστές έκαναν καλή δουλειά. Πολλά animations και effects που τονίζουν την ατμόσφαιρα και την ένταση. Το παιχνίδι θα έπαιρνε άνετα +1 βαθμό. Που τον χάνει; Ο μισός πάει στράφι από τις σκιές. Δέχομαι πως η Ubi χρησιμοποιεί συγκεκριμένα shaders και shadow effects αλλά ακόμα και σε HD ανάλυση, οι σκιές pixel-ιάζουν με τρόπο που δε φαίνεται τόσο όμορφος. Το άλλο 0.5 από τα διάφορα graphic glitches που υπάρχουν σκόρπια στον κόσμο. Δεν είναι πολλά ώστε να υποθέσουμε πως δε γινόταν να διορθωθούν αλλά υπάρχουν σε σημεία κλειδιά, οπότε φαίνονται χτυπητές απροσεξίες-αδιαφορίες. Παράδειγμα το πανωφόρι των χαρακτήρων που χάνεται μέσα στην πλάτη των αλόγων. Ο ήχος από την άλλη είναι κατώτερος. Ναι μεν οι ομιλίες είναι πειστικές αλλά πολλές φορές οι υπότιτλοι είναι ασυγχρόνιστοι και σπανιότερα ακούγονται ήχοι ενώ δεν θα έπρεπε. Mini bummer θα έλεγα. Ένα patch θα τα φτιάξει όλα αυτά. Αρκεί να βγει.
Όπως προείπαμε, τα πράγματα που μπορεί κανείς να κάνει στο ACIII είναι πολλά αλλά δεν είναι όλα δεμένα στην ιστορία. Για παράδειγμα οι ναυμαχίες, είναι όπως και να το κάνουμε κάπως άσχετες με το ύφος που όρισαν οι προκάτοχοι. Ακόμα και το άσχημο lair-defence του Revelations ήταν πιο καλό. Δεν θεωρώ δυνατόν ένας Assassin να βγαίνει σε ανοιχτή θάλασσα για μάχη. Γιατί να μην εξουδετερώσει τον αντίπαλο καπετάνιο με τρόπους που να έχουν σχέση με την «τέχνη» του; Μυστήριο. Ακόμη και ο Connor δεν δίνει πολύ καλή αίσθηση. Από τον «αλήτη» Altair πήγαμε στο σεβαστό Ezio και τώρα στον ινδιάνο Connor; Θα μπορούσε καλύτερα. Αν και μπορεί να κολλήσει με το σκεπτικό πως το ACIII είναι στην ουσία ένας μεγάλος πανηγυρισμός των Η.Π.Α, όπως σε κάθε Hollywood-ιανή ταινία υπάρχει ένα πλάνο της σημαίας των Η.Π.Α.
Ακόμη ένα όμορφο στοιχείο είναι το Multiplayer κομμάτι που, εκτός της έντασης και της διασκέδασης που προσφέρει, ξεκλειδώνει και την ιστορία της Abstergo και του Animus, δίνοντας έτσι extra κίνητρο. Αυτό βέβαια αν δεν συγκινείστε από το νέο Wolf Pack mode (co-op αποστολές) και τα παλιά modes!
All in all το Assassin’s Creed III είναι ένας αξιοσέβαστος τίτλος, με πολλά καλά στοιχεία και ενδιαφέρουσα ιστορία, απλά -όπως λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι- doesn’t live to the expectations. Δείτε το όμως.