Blair Witch

Εν αρχή ην το Blair Witch Project. Η βιντεοκασέτα τότε φημολογούνταν πως βρέθηκε σκόρπια στο δάσος και παρουσιάζει από τα μάτια των “άγνωστων” πρωταγωνιστών την προσπάθειά τους να επιβιώσουν από μυστήρια και τρομακτικά φαινόμενα. Ομολογώ πως μαζί με όλη τη γενιά μου είχαμε ψαρώσει άσχημα με το -πολύ ακραίο και πρωτοποριακό για την εποχή- μάρκετινγκ της ταινίας. Την ταινία δε την θυμάμαι και τέλεια, θυμάμαι πως λίγα χρόνια μετά βγήκε το Part 2 και προφανώς όλος ο μύθος καταρρίφθηκε.

Πριν λίγο καιρό ήρθε ένα νέο κεφάλαιο του θρύλου που ακούει στο όνομα Blair Witch, το game. Και μάλιστα από το studio που μας έδωσε το αριστουργηματικό Layers of Fear. Αρχικά σε PC, PS4 και Xbox One και τώρα και στο Nintendo Switch. Εδώ θα εξετάσουμε τη δεύτερη εκδοχή λοιπόν.

Σεναριακά το Blair Witch ακολουθά ίσως την πιο πεπατημένη σε τέτοια παιχνίδια. Ίσως όχι άδικα, μιας και η κληρονομιά του γέννησε το είδος. Ένα δάσος, κάποιος που χάθηκε, τρέχα να τον βρεις, στη διαδρομή γίνονται ακαταλαβίστικα πράγματα. Σχεδόν σαν το Someday You’ll Return που είδαμε τις προάλλες. Στην προκειμένη παίρνουμε το ρόλο του Ellis. Ο Ellis είναι αστυνομικός και αναζητά δύο χαμένα πιτσιρίκια που αγνοούνται στο δάσος. Εκεί θα αρχίσουν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα, άλλα απόκοσμα και άλλα επιτηδευμένα, θα αντιμετωπίσει άυλους εχθρούς αλλά κυρίως θα αντιμετωπίσει τον εαυτό του.

Σαν παιχνίδι που θέλει να σεβαστεί την κληρονομιά του είδους, το Blair Witch “παίζει” με την προσωπικότητα του ήρωα, τις επιλογές που έχει κάνει στη ζωή του και τους φόβους του.

Όλα αυτά προσπαθεί να τα μεταφέρει στον θεατή με διάφορους μηχανισμούς, καλούς και κακούς. Αρχικά έχουμε τον Rocket, τον πιστό σκύλο του Ellis. Ο Rocket κουβαλάει σχεδόν το σενάριο, μιας και σε ένα δάσος είναι ό,τι πιο χρήσιμο μπορούσαμε να έχουμε μετά το φακό. Προφανώς έχουμε και φακό, και μια βιντεοκάμερα που βλέπουμε κασέτες που βρίσκουμε στο δάσος, ασύρματο και κινητό τηλέφωνο. Το κακό εδώ, αν και το carry είναι περιορισμένο, είναι πως αναγκαστικά ανακυκλώνονται τα ίδια mechanics επ’ αόριστον. Αλλά αυτό το προσπερνάμε γιατί σχεδόν συνηθίζεται σε τέτοια παιχνίδια.

Το βασικό μειονέκτημα του Blair Witch είναι στην ουσία δύο μειονεκτήματα. Αρχικά το σενάριο. Χωρίς να πούμε πολλά, οι πιο μυημένοι στο είδος θα “δουν” την πλοκή από τα πρώτα λεπτά, περιμένοντας το αναμενόμενο Plot twist. Το δεύτερο είναι το οπτικό κομμάτι, και εν μέρει το τεχνικό. Τα γραφικά είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτρια και δεν καταφέρνουν να σε βάλουν σωστά στο ύφος του παιχνιδιού. Σα να μην έφτανε αυτό, υπάρχουν πολλά glitches που χαλάνε την αίσθηση που προσπαθεί να αφήσει η περιπλάνηση σε ένα στοιχειωμένο δάσος.

Κατά τα άλλα ο τίτλος είναι βέβαια συμπαθητικός, και λίγο πολύ δίνει μια αίσθηση αγωνίας, αν δεν ξέρεις την ταινία και δεν έχεις ξαναπαίξει κάτι αντίστοιχο. Εμείς θα προτείναμε αρχικά προβολή του πρώτου μέρους λαμβάνοντας υπόψιν το hype που το συνόδευσε, και μετά προσπάθεια του παιχνιδιού. Αλλιώς δείτε κάποιον άλλο πιο αξιόλογο τίτλο του είδους.