The Witcher 3: Wild Hunt
Εδώ είμαστε. Ο Γκέραλτ της Ρίβια επιστρέφει στον τρίτο τίτλο (και τελευταίο; Τα βιβλία έχουν ψωμί ακόμα πάντως) που αν και εντυπωσιάζει μάλλον είναι θύμα του hype του. Καλά καταλάβατε, “μνιεχ”.
Η ιστορία είναι το ζουμί. Έχουμε φλασμπάκς από το παρελθόν και τη Siri. Έχουμε το Wild Hunt, τη στρατιά φαντασμάτων που κυκλοφορεί και μακελεύει. Έχουμε τη Yennefer, που ταλαιπωρεί τον Geralt ακόμα. Έχουμε έναν τεράστιο κόσμο γεμάτο ζωή και landmarks που ζητάνε εξερεύνηση. Έχουμε και ένα σκασμό npcs που κάτι έχουν να πουν. Δηλαδή άπειρες ώρες gameplay. Όντως το παιχνίδι είναι τεράστιο.
Gameplay wise όμως το πράγμα γίνεται θολό, δυστυχώς. Ο ήρωάς μας, στο τρίτο παιχνίδι του, ξεκινάει την ιστορία από level 1. Με μηδενικά skills, σχεδόν καμία γνωστή συνταγή αλχημείας, λευκές σελίδες στο bestiary. Ναι δε λέω να ξεκινάς ντούκι με όλες τις γνώσεις, αλλά αφού πρόκειται για μια συνεχόμενη ιστορία θα έπρεπε να έχει ενσωματωθεί κάπως αλλιώς το όλο σύστημα της εξερεύνησης. Τα bugs, glitches και σχεδιαστικές απροσεξίες είναι παντού επίσης. Χαρακτηριστικά, το να σημαδέψεις ένα hotspot μπορεί να πάρει ένα δευτερόλεπτο ή 3 λεπτά. Και δε μιλάω μόνο για δαυλούς και τέτοια, μιλάω και για quest items όπως μοχλούς και εξέταση βημάτων στο έδαφος. Εφιάλτης. Και τα πλατάνια δεν παρέχουν πάντα κάλυψη από τα βέλη, όσο πλατύς κι αν είναι ο κορμός. Γενικά κάτι πήγε στραβά στο collision του τίτλου.
Το υπόλοιπο gameplay είναι απλό και γρήγορα κατανοητό χωρίς καινοτομίες ή κάτι ενδιαφέρον όμως. Πεπατημένη και σίγουρη λύση. Τα shortcuts λίγα και εύχρηστα και η μάχη γρήγορη. Το παιχνίδι είναι τέλεια στημένο για gamepad και από ότι ακούω ακόμα και οι pc gamers το προτιμούν. Το leveling αργό, αλλά ενδιαφέρον, τα sub quests σωστά. Το immersion ολοκληρώνεται με τα contracts. Πακέτο με τις επιλογές στο διάλογο είναι βούτυρο στο ψωμί των role players. Win.
Τεχνικά, ο τίτλος τα σπάει. Και σε 720p είναι σχεδόν eye-candy, στα 1080 σχεδόν άπταιστο. Όταν δηλαδή δεν πετάει artifacts στα cutscenes. Γιατί ρε devs; Υποσχεθήκατε ultra polished τίτλο, και δεν τον παραδώσατε. Τέλος πάντων. Είναι όμορφο παιχνίδι. Αλλά δεν παίρνει 10. Ηχητικά καλύτερα, η μουσική τα σπάει. Οι φωνές επίσης. Όχι πάντα, γιατί έχουμε 52 στη δεκάτη φωνές, αλλά οι βασικές είναι άπταιστες. Μου αρκεί.
Όλο το παιχνίδι είναι στη φιλοσοφία you win some you lose some. Θυσιάζουμε το 10αράκι σε γραφικά και gameplay για τη διάρκεια και το world design, και δεν είναι κακή ανταλλαγή.
https://www.youtube.com/watch?v=oh3cnEkN3iA
Αναφορικά με το hype, ναι, έχουμε δωρεάν dlc. Ένα armor set τώρα, ένα sub quest αύριο. Όχι τρελά πράγματα αλλά ενδιαφέροντα για όσους πάνε για το 100%. Οι άλλοι θα ξεμείνουν με τις κάρτες (γιατί τώρα έχουμε παιχνίδι στρατηγικής με κάρτες, όχι ποκεράκι με ζάρια) και τα alternative looks.
Επίλογος τώρα. Το Witcher 3: The Wild Hunt δεν είναι ο τίτλος που περιμέναμε. Είναι κοντά, αλλά όχι on-spot. Αξίζει τα λεφτά του, κυρίως γιατί έχει περιεχόμενο για άπειρες ώρες gaming και συνεχίζει μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Το προτείνω σε όλους τους φανς του αθυρόστομου Witcher αλλά και σε όσους θέλουν απλά ένα rpg ή ένα χορταστικό παιχνίδι σε καλή τιμή.