Monster Hunter World Iceborn |Review

Πέρυσι είχαμε την κυκλοφορία του Monster Hunter, με την σειρά να επιστρέφει δυναμικά στον χώρο μετά από ένα διάστημα ψιλοαφάνειας. Το Monster Hunter: World αποτελεί ενα από τα καλύτερα παιχνίδια του franchise, καθώς αποτέλεσε μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2018 και κατάφερε να αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές αλλά και να σημειώσει μεγάλο αριθμό πωλήσεων. Σήμερα, η Capcom επιχειρεί να επαναφέρει στο προσκήνιο το παιχνίδι της, μέσω του πρώτου μεγάλου expansion του, με όνομα Iceborne, δίνοντας νέο περιεχόμενο στους παίκτες και έναν ακόμη λόγο να επιστρέψουν στη σειρά Δεν είναι τυχαίο πως τους τελευταίους μήνες οι servers του αρχικού τίτλου ξεκίνησαν σιγά σιγά να γεμίζουν με παίκτες που έκαναν… προθέρμανση για το expansion.

H ιστορία και αυτή τη φορά είναι εξίσου διασκεδαστική και ασήμαντη όπως και του πρώτου τίτλου: τα τέρατα συμπεριφέρονται περίεργα, έχει εμφανιστεί ένας επικίνδυνος νέος μεγάλος δράκος και έχει ανακαλυφθεί μια συναρπαστική χιονισμένη περιοχή σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη. Ακριβώς όπως και την τελευταία φορά, ακολουθείτε μονοπάτια, σφάζετε τέρατα και προσπαθήστε να ανακαλύψετε τι προκαλεί το όλο μπιλμπάο, ώστε να μπορέσετε αμέσως να το λήξετε και να συνεχίσετε την μίζερη ζωή σας μέχρι το επόμενο expansion.

Ενώ η ιστορία είναι (και πάλι) λίγο πολύ απλά εκεί για να σας τραβήξει ώστε να ανακαλύψετε το νέο περιεχομένο, το Iceborne προσθέτει μια ευπρόσδεκτη νέα έμφαση στο cast του. Η εξαιρετική ποιότητα των cutscenes που γνωρίζετε ήδη επιστρέφει ξανά και εδώ, αλλά τώρα με περισσότερη έμφανσε σε χαρακτήρες, όπως ο Tracker και ο Field Team Leader. Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε spoil, αυτοί οι χαρακτήρες έχουν πραγματικό stroy arc αυτή τη φορά. Αρκετά ρηχά story arcs, αλλά έχουν.

Το Iceborn αποτελείται από 22 αποστολές, oι οποίες σχεδόν πάντα ξεκινάνε με εσάς και τη συνεργάτιδα σας να φτάνετε σε μια τοποθεσία, ένα τέρας να επιτίθεται στη συνεργάτιδα σας, εσάς να τη σώζετε σαν ένας άλλος Mario την Peach και μετά να ξεκινάει η, εντυπωσιακή κατά τα άλλα, μάχη. Ανάμεσα σε αυτές τις αποστολές θα χρειαστεί να ψάξετε για ίχνη σπάνιων τεράτων πριν συνεχίσετε, κάτι που είχαμε συναντήσει και στο main game. Το όλο αυτό γραμμικό concept κουράζει αλλά και χαλάει την ίδια μέτρια ροή της ιστορίας.

Tα νέα τέρατα του Iceborne είναι τόσο μεγάλο που πραγματικά θα μαγέψει τους φίλους της σειράς,. Δεν είναι μόνο ο αριθμός τους που ποικίλει,  αλλά και οι επιθέσεις των τεράτων διαφέρουν αρκετά.   Πάνω απο 30 τέρατα σας περιμένουν να τα σφάξετε και αυτό που έχει καταφέρει η Capcom είναι κάθε αναμέτρηση με ένα τέρας να αποτελεί και μία εντελώς νέα πρόκληση. Ο παίκτης κάθε φορά θα πρέπει να προσαρμόσει τη τακτική του αλλιώς η οθόνη του gameover θα ειναι αρκετά συχνή. Όσο ρηχή ειναι η ιστορία, τόσο βαθύ ειναι το gameplay και οι μηχανισμοί μάχης.  Παράλληλα, το παιχνίδι εισάγει και το master rank, το αντίστοιχο g-rank των παλιότερων τίτλων.

Το εξαιρετικό gameplay συμπληρώνει και η υποστήριξη co-op αλλά και η υποστήριξη multiplayer. Δεν το δοκίμασαμε μιας και δεν υπήρχε.. συνεργάτης οπότε δεν μπορούμε να εκφέρουμε ολοκληρωμένη άποψη για αυτό. Εκεί που θα θέλαμε μία μικρή βοήθεια και αλλαγή από την Capcom είναι το αφιλόξενο UI που συνεχίζει να ενσωματώνει στα παιχνίδια της σειράς, που εδώ με τις νέες προσθήκες σε εξοπλισμό που έχουν γίνει έχει μετατραπεί σε ακόμη πιο δύσκολο. Ειδικά ένας νέος παίκτης ειναι αρκετά πιθανό να πελαγώσει.

Η σειρά μας έχει συνηθίσει σε πανέμορφα γραφικά και εδώ δεν πάει πίσω. Ακόμα, θυμάμαι, το Monster Hunter 3 στο Wii ήταν ένα πανέμορφο παιχνίδι για την πλατφόρμα. Και εδώ θα βρούμε μεγευτικά περιβάλλοντα και φοβερά μοντέλα χαρακτήρων και τεράτων. Η κλίμακα είναι τεράστια, μαγευτική και εντυπωσιακή. Το soundtrack κυμαίνεται εκ νέου σε πολύ υψηλά επίπεδα ποιότητας.

Στα στραβοπατήματα του expansions όπως το αφιλόξενο UI και η αδιάφορη ιστορία έρχεται να προστεθούν και τα loading times παραμένουν πολύ πιο μεγάλα από το συνηθισμένο. Ωστόσο όλα αυτά είναι πταίσματα σε ένα παιχνίδι με πραγματικά άπειρο περιεχόμενο. Ένα περιεχόμενο που θα σας απασχολήσει πολύ μετά το endgame και το πέσιμο των credits. Η πραγματική μαγεία του παιχνιδιού ειναι αυτή. Οι εκατοντάδες ώρες που μπορεί να σας κρατήσει κοντά του. Η ρηχή ιστορία σίγουρα ξενίζει, αλλά κανείς δεν πήρε Monster Hunter για το story του..