God Eater 3
Το God Eater 3 κυκλοφορεί καιρό τώρα στις κονσόλες, αλλά εδώ θα εξετάσουμε την έκδοση για Switch που βγήκε στα καταστήματα πριν λίγες μέρες.
Η ιστορία ξεκινά με τους God Eaters σε ένα παραμελημένο κελί, να φυτοζωούν εκτελώντας αποστολές καθαρισμού σε ό,τι έχει απομείνει από τις άλλοτε μεγαλουπόλεις. Ο κόσμος πλέον βρίθει από τέρατα, και μόνο οι γενετικά τροποποιημένοι μαχητές μπορούν να βοηθήσουν. Μετά τον σύντομο πρόλογο-tutorial η κατάσταση αλλάζει δραματικά, αλλά δε θα συζητήσουμε άλλο προς αποφυγήν spoilers.
Τo gameplay του RPG-ο-ειδούς action game είναι σχεδόν όλα όσα περιμένουμε από έναν τελείως Ασιατικό τίτλο. Φανταχτερά εφέ, τέρατα βγαλμένα από τα Final Fantasy και τζαπανέζικα κλισέ τόσο σε διαλόγους όσο και εικαστικό ύφος. Έχουμε αρκετές επιλογές σε εξοπλισμό, όπλα και crafting, όπως και σε κινήσεις-δυνάμεις που αποκτούνται όσο νικάμε διαφορετικά τέρατα. Αν βέβαια κάποιος θεωρήσει πως όλα αυτά συντελούν ένα open world παιχνίδι μάλλον θα απογοητευτεί. Στο God Eater 3 έχουμε 2 περιοχές. Το hub που συνομιλούμε με χαρακτήρες, εξελίσσεται η ιστορία, αλλάζουμε εξοπλισμό και α ου και τις αποστολές.
Οι αποστολές διαδραματίζονται σε πρακτικά κλειστές αρένες που έχουν τη μορφή δρόμων πόλης. Μερικές διακλαδώσεις, μερικά στενάκια, τέρατα, loot, τέλος. Επιλέγουμε αποστολή, party, gear και ξεκινάμε να σαπακιάσουμε τα τέρατα. Εννοείται υπάρχει χρονικό όριο, βαθμολόγηση στο τέλος και τα γνωστά.
Τεχνικά, ο τίτλος δεν δύναται να τα πάει άσχημα αφού μιλάμε για τελείως κλειστές καταστάσεις. Τα γραφικά είναι πάντα στο peak τους χωρίς σπασίματα και glitches. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και συναρπαστικά υψηλής ποιότητας. JRPG παίζουμε. Είναι ανεκτά, με τη γνωστή φιλοσοφία του στυλ. Τόσο docked όσο και στο handheld mode όλα τρέχουν ρολόι πάντως. Η μπαταρία κρατάει επίσης καλά, καμία σχέση με τίτλους τύπου Breath of the Wild.. Εκεί που τα χαλάμε λίγο είναι ο χειρισμός. Με τόσους συνδυασμούς κουμπιών και combos και κινήσεις θέλει το χρόνο του μέχρι να τα συνηθίσουμε. Ακόμα και αρκετές ώρες μετά το tutorial πιάσαμε τους εαυτούς μας να μην μπορούμε να κάνουμε μηχανικά ορισμένες από τις πιο εξελιγμένες κινήσεις. Α και τα όπλα είναι λίγο χαζά.
Κλείνοντας, το God Eater 3 είναι ένας αρκετά ενδιαφέρον τίτλος. Υπηρετεί σωστά το στυλ του, και δίνει μια πιο γρήγορη προσέγγιση που το κάνει εύπεπτο και διασκεδαστικό.