Monster Hunter: World

Στο Monster Hunter: World τα πράγματα είναι απλά. Σκότωσε το τέρας, πάρε ό,τι απέμεινε, κάντο gear, προχώρα στο επόμενο τέρας. Χοντρικά.

Ο Παλιός Κόσμος γέμισε, οπότε ανοίξαμε πανιά για τον Νέο Κόσμο. Hunters, Handlers και επιστήμονες προσπαθούν να τιθασεύσουν τα νέα κτήνη που κατοικούν εκεί, κι εμείς είμαστε ένας από αυτούς. Τους Hunters. Συγκεκριμένα του Πέμπτου Στόλου. Αδιάφορο.

Ο χαρακτήρας μας είναι οτιδήποτε θέλουμε να είναι. Το ίδιο και το familiar γατοειδές μας. Το παιχνίδι ξεκινά με δημιουργία χαρακτήρα, η οποία είναι ελάχιστα πιο απλή από αυτή του Sims. Οπότε εκεί τρώμε αρκετή ώρα. Μετά έρχεται ένα όμορφο βιντεάκι, και μετά ξεκινά η περιπέτεια. Όπως προείπαμε, στόχος είναι να τιθασεύσουμε την πανίδα του Νέου Κόσμου και της Δάφνης.

Το παιχνίδι είναι ένα open world rpg, άπειρα fetch quests (μάζεψε 10 μανιτάρια, σκότωσε 5 τέρατα, εξόρυξε 7 πετρώματα) σε διάφορες μορφές – aka investigations, bounties, deliveries, events, optionals etc etc. Τα βασικά quest είναι τα Assigned, και είναι αυτά που προωθούν την ιστορία. Αυτά συνήθως είναι το αναμενόμενο “κυνήγα το τάδε τέρας”. Δηλαδή παίξε ξύλο μέχρι να πέσει.

Εδώ έρχεται η ουσία του MHW. Στο πρώτο “νταμάρι” που συναντάμε, το Anjanath (λέγε με T-Rex από την Ιαπωνία) τα πράγματα γίνονται σκούρα. Οπότε πρέπει να αναβαθμίσουμε τον εξοπλισμό μας. Πως; Με loot από άλλα τέρατα. Backtracking, δηλαδή. Και grinding. Και crafting. Και όλα αυτά καλοσχεδιασμένα.

Όπως καταλαβαίνουμε, το παιχνίδι είναι η χαρά του “έχω χρόνο να σκοτώσω”, αλλά μας ανταμείβει.

Η χαρά όταν πέφτει το γιγάντιο πλάσμα είναι ίσως ισάξια με αυτή που δίνουν τα bosses στο Dark Souls.

Κάθε κτήνος έχει το δικό το τρόπο, άμυνες, επιθέσεις, τα πάντα. Οπότε κάθε μάχη είναι μια νέα πρόκληση και να δεν προσαρμοστούμε γινόμαστε μπαούλο στο ξύλο. Εδώ παίζουν ρόλο και τα χρονικά περιθώρια που δίνει κάθε quest, βέβαια, αλλά σύντομα βλέπουμε πως αν ο στόχος δεν πέσει μέσα στο προκαθορισμένο διάστημα δε θα πέσει ποτέ. Άρα οκ. Επίσης οκ αφού δεν υφίσταται pause, μιας και ο τίτλος είναι φτιαγμένος για online (ενώ παίζει κανονικά και offline).

Θα έλεγε κανείς πως πρόκειται για ένα μαζεμένο MMO, με τα guilds, party quests, matchmaking κτλ.

Εδώ συναντάμε και το δεύτερο αρνητικό, που κόβει μονάδες από το άριστα που θα έπαιρνε το MHW. Το Matchmaking είναι δύστροπο, και θέλει δυνατό patch για να στρώσει. Συνήθως δε λειτουργεί μόνο του και πρέπει να φτιάξουμε νέο session. Το πρώτο αρνητικό; Το targeting. Ναι, το παιχνίδι δεν είναι φτιαγμένο για button mashing, και κάθε τέτοια προσπάθεια χαλάει τη φάση μιας και ο Hunter καταλήγει να χτυπάει τον ουρανό. Το targeting εδώ υπάρχει για να ξέρουμε τι θέλουμε να κοπανήσουμε. Δεκτό. Αλλά όταν πατάς το κουμπί, και γίνεται target ένα κτήνος 200 μέτρα μακριά αντί για αυτό που είναι σε απόσταση αναπνοής…κάτι δεν πάει καλά. Rework, τώρα.

Στα άλλα τεχνικά, ο τίτλος είναι πα-νε-μορ-φος. Ακόμα και στην επιλογή για framerate (= όχι τόσες πολλές λεπτομέριες) (έχει 3: framerate, resolution, graphic quality) πετάει. Η επιλογή resolution εμφανίζει σε λίγο καλύτερη ανάλυση τα πολύγωνα, ενώ η τελευταία γεμίζει κυριολεκτικά τον κόσμο λεπτομέρειες και ζωή θυσιάζοντας λίγο τα FPS. Ο ήχος δεν είναι κακός ούτε αυτός. Με χαλαρές μελωδίες στην ηρεμία και πιο έντονες στη μάχη, δένει τέλεια με τον κόσμο.

Κλείνοντας, το Monster Hunter: World είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Ξεφεύγει από τη μονοτονία και τη “τζαπανίλα” των προηγούμενων και σίγουρα θα τραβήξει κάθε είδους κοινό.

Monster Hunter: World

9.3

Βαθμός

9.3/10

Θετικά

  • Πανέμορφος, ζωντανός κόσμος
  • Σωστό Multiplayer
  • Τεράστια διάρκεια

Αρνητικά

  • Targeting
  • Matchmaking

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.