Ori and the Blind Forest Definitive Edition
Κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας ο νεογέννητος Ori, το πνεύμα του λευκού φύλακα, έπεσε από το δέντρο του και τον βρήκε η Naru. Η Naru μεγάλωσε τον Ori και του παρείχε όσα χρειαζόταν, ώσπου ήρθε η καταστροφή στο δάσος του Nibel. Η τροφή έγινε δυσεύρετη, όλα έχασαν το φως τους και η Naru πέθανε. Ο Sein, ο οποίος αφηγείται την ιστορία (εδώ θα ήθελα λίγο περισσότερο μπλαμπλα για το lore να πω την αλήθεια), βρήκε τον Ori και άρχισε να τον καθοδηγεί ενώ παράλληλα τον βοηθούσε, ώστε να επαναφέρουν το φως στο Blind -πλέον- Forest. Η παράξενη αυτή παρέα πρέπει να βρει τα τρία βασικά στοιχεία -το Νερό, τον Άνεμο και το Θέρμη, για να επαναφέρει το δάσος στην πρότερη, ζωντανή του κατάσταση.
Το Ori and the Blind Forest είναι ένα platform game δύο διαστάσεων (λέγε με 2D). Λειτουργόντας σαν ένας οργανισμός, ο Ori κάνει κυρίως την κίνηση και ο Sein τις επιθέσεις. Απλό και κατανοητό. Κλασσικά έχουμε περιοχές που είναι προσβάσιμες μόνο όταν αποκτήσουμε κάποια ικανότητα και άλλες που αν καταφέρουμε να τις φτάσουμε μας περιμένει ένα όμορφο bonus. Στο Αμέρικα αυτό το λέμε Metroidvania. Τo twist του τίτλου είναι το σύστημα leveling που διαθέτει. Όλα έχουν να κάνουν με orbs. Έχουμε τριών ειδών. Μπλέ, πράσινα και κίτρινα. Τα πράσινα είναι η ζωή. Τα μπλε μας επιτρέπουν να δημιουργούμε save points και να χρησιμοποιούμε κάποιες από τις πιο σπέσιαλ ικανότητες μας. Τρίτα είναι τα experience. Μαζεύοντας γεμίζει ένα μετρητής και κάθε γέμισμα δίνει ένα skill point. Τα τελευταία χρησιμοποιούνται για να αναβαθμίσουμε, προφανώς, τις ικανότητες του Ori (ή του Sein, αλλά είπαμε, λειτουργούν σαν ένα. Άσε που ο Ori είναι ο πρωταγωνιστής). Δεν έχουμε ακριβώς skill tree βέβαια, περισσότερο είναι τρία skill lines. Εν πάση περιπτώσει, είναι καλά δομημένο και απλό στη χρήση.
Εκεί που ο τίτλος τα σπάει είναι ο τεχνικός τομέας. Τα γραφικά είναι πανέμορφα σχεδιασμένα και ο ήχος ταιριάζει γάντι. Γιαυτό άλλωστε κυκλοφόρησε και το soundtrack. Ειδική μνεία στα γραφικά, εδώ και τώρα. Πρόκειται για έναν τεράστιο χάρτη ενοποιημένο, χωρίς Loading ανάμεσα στα κομμάτια, στα 1080p και 60 fps, σχεδιασμένο να θυμίζει ζωγραφισμένα στο χέρι τοπία και από ό,τι λένε οι δημιουργοί (και επιβεβαιώνω μετά από πολλές ώρες στο Blind Forest), κανένα κομμάτι δεν επαναλαμβάνεται. Κάθε σημείο είναι μοναδικό. Και πανέμορφο. Ο χειρισμός είναι κι αυτός εξαιρετικός, στα επίπεδα του Super Meat Boy.
Κλείνοντας, το review μπορεί να είναι σύντομο αλλά το Ori and the Blind Forest είναι έπος. Πραγματικά το ύφος, το coming-of-age σενάριο και τα γραφικά το κάνουν διαμάντι που δεν πρέπει να ξεφύγει από κανέναν.