Thief

10 χρόνια μετά το Deadly Shadows, ο master thief, ο κλέφτης που ποτέ κανείς δεν είδε, Garrett, επιστρέφει στο reboot της σειράς που έγραψε ιστορία στο είδος.

Η ιστορία ξεκινάει αρκετούς αιώνες μετά τους προηγούμενους τίτλους με ένα tutorial γραμμικό quest στο οποίο ο Garrett συμβαδίζει με την Erin, τη μαθήτριά του, κλέβοντας και παραβιάζοντας ότι βρίσκουν. Η Erin όντας νέα και απρόσεκτη τους φέρνει αντιμέτωπους με μια κατάσταση στην οποία η ίδια εν τέλει πλακώνεται από ένα κτήριο που πέφτει και ο δάσκαλός της ξεκινά μια αναζήτηση για το τι συνέβη και που είναι η Erin. Γενικά το σενάριο φλερτάρει αρκετά με το μεταφυσικό (όπως και στον προκάτοχο του παιχνιδιού) και ουκ ολίγες φορές ο παίκτης θα βρεθεί να παρακολουθεί μια ντεμί κατάσταση ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό.

https://www.youtube.com/watch?v=JdsTkegTbA4

Μην ξεγελιέστε όμως από το όνομα. Ο χαρακτήρας μας λίγα έχει σχετικά με τον “master Sneak Thief” του παρελθόντος, όπως αυτό αποκαλύπτεται αρχικά από την απουσία του εικονικού μηχανικού ματιού αλλά και από αρκετά έγγραφα και collectibles που βρίσκουμε στο παιχνίδι. Το σκηνικό είναι η πόλη γνωστή ως The City όπου μαίνεται μια ασθένεια, όλα αυτά σε ένα βικτωριανό σκοτεινό σκηνικό με αρκετές δολοπλοκίες, και πιθανές προσεγγίσεις κάθε κατάστασης, κάπως σαν το Dishonored. 

Φυσικά εκεί που η Eidos Montreal έδωσε ρέστα είναι το gameplay, όπως και θα έπρεπε. Το stealth στοιχείο είναι προφανώς ο καταλυτικός παράγοντας κάθε δράσης μας.  Στο σύστημα έχει προστεθεί και το swoop και ένα τυπικό upgrades mechanic. Το swoop, αρχικά, είναι η ικανότητα του Garrett να “γλιστρά” για μερικά μέτρα κάνοντας τον πιο δύσκολο να φανεί. Η ικανότητα αυτή χρησιμεύει ιδιαίτερα για να περνάει από σκιά σε σκιά όταν μεσολαβεί κάποιο φωτεινό σημείο. Το οπλοστάσιο από την άλλη είναι κι αυτό καλό, με απουσία όμως του κλασσικού μαχαιριού. Οι σώμα-με-σώμα μάχες γίνονται με το blackjack ενώ τα βέλη περιλαμβάνουν blunts, fire, water (για να σβήνετε πυρσούς και άλλες εστίες φωτός), broad heads για θανατηφόρα χτυπήματα και βέλη καπνού.

Ένα ακόμη νέο στοιχείο είναι η όραση του κλέφτη μας. Με το πάτημα ενός κουμπιού τα πάντα γίνονται ένα κλικ φωτεινότερα και πιο άχρωμα ενώ τα σημεία ενδιαφέροντος (πόρτες, πολύτιμα αντικείμενα κτλ) γίνονται μπλε. Ο τίτλος συνεχίζει και πάλι την πεπατημένη του free roaming στις συνοικίες της πόλης με τα διάφορα side quests, το αναρίθμητο loot και τα collectibles που βρίσκονται παντού διάσπαρτα. Γενικά μιλώντας όμως, τα quests, main η μη, δεν είναι αρκετά καλά δεμένα ώστε να είναι πολύ ενδιαφέροντα. Όπως είπαμε το παιχνίδι εστιάζει στο stealth και μόνο.

Αυτό φαίνεται και από τα γραφικά. Το review έγινε σε PS3 και το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό για τίτλο του 2014.  Παρά τα μακρά Loading screens τα πολύγωνα και τα textures αργούν αισθητά να φορτώσουν. Τόσο που πολλές φορές θα κάνετε αρκετά βήματα μέχρι όλα να φανούν “όπως πρέπει”. Αν σε αυτό προσθέσουμε τα αρκετά μοντέλα χαμηλής ποιότητας και τους ενίοτε ασυγχρόνιστους υπότιτλους, το αποτέλεσμα απογοητεύει. Τουλάχιστον ο ήχος -φωνές, ambients- είναι σε καλό επίπεδο. Όπως και ο χειρισμός.

Κλείνοντας, περίμενα αυτόν τον τίτλο για μια δεκαετία και το αποτέλεσμα δε με αποζημίωσε. Είναι ένα καλό reboot, ειδικά για όσους δεν έχουν επαφή με τα prequels αλλά ως εκεί.

Θετικά: Εξαιρετικό stealth system, δίνει την αίσθηση που πρέπει

Αρνητικά: Μικρή διάρκεια, μέτρια γραφικά

Βαθμός: 6.5