Battlefield 4

Μια φορά κι έναν καιρό βγήκε το Battlefield 3. Και ήταν καλό. Ήταν μπροστά από την εποχή του, γεμάτο ζωή και eye-candy dear-diary στιγμές. Μια άλλη φορά βγήκε το Battlefield 4 και δεν ήταν τίποτα από αυτά. Γιατί η νέα γενιά δεν ήρθε ακόμα.

Το BF4 έχει ένα σεβαστό campaign mode. Είναι αρκετό για να σας κρατήσει περίπου 6 ώρες, και κάνει τη δουλειά του καλά. Βλέπουμε μια κλισέ ιστορία αλλά μέσα από αυτή μαθαίνουμε τους μηχανισμούς του παιχνιδιού και ξεκλειδώνουμε όπλα και εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσουμε στο Multiplayer. Γιατί το BF4 είναι ένας καθ’όλα multiplayer oriented τίτλος και έτσι πρέπει να τον βλέπουμε. Όποιος αγοράσει το παιχνίδι για να παίξει single απλά πετάει τα χρήματά του. Γιατί πέρα από τον λάθος προσανατολισμό και το μικρό μήκος, η ιστορία έχει κενά τόσο σε σενάριο όσο και σε χαρακτήρες, κενά που απλά δεν καλύπτονται ή δεν έχουν λογική υπόσταση στο τέλος. Ίσως φανεί πως το παιχνίδι σατιρίζει τον εαυτό του και το είδος μέσα από αλλεπάλληλες υπερβολές, εκρήξεις, κλισέ καταστάσεις  και βρισιές αλλά δεν έχει σημασία. Είναι αυτό που είναι, και είναι δευτερεύον.

Multiplayer. H oυσία του Battlefield 4. Το βασικότερο κομμάτι του τίτλου τον σώζει από το ναυάγιο και ίσως να τον ανεβάζει ψηλά στην κατηγορία. Τα διάφορα modes καλύπτουν όλα τα γούστα, από τους fans των κλασσικών Battlefield με το Conquest μέχρι τους fans του CS με τα Obliteration και Defuse. Τα υπόλοιπα περιλαμβάνουν TDM, Rush (2 ομάδες Attackers – Defenders), Squad DM και Domination. Η μαγεία όμως φαίνεται στο Commander Mode. Εκεί ένας παίκτης κάθε ομάδας γίνεται στρατηγός και δίνει οδηγίες στους υπόλοιπους. Φυσικά υπάρχει σύστημα Levels ώστε να γίνεται διαχωρισμός των παικτών. Το μόνο extra με τα levels είναι πως ανεβαίνοντας ξεκλειδώνουμε όπλα και attachments (μέσω των ranks), αν δε το έχουμε κάνει ήδη σηκώνοντάς τα από το πεδίο της μάχης στο campaign.

Εκεί που το παιχνίδι χάνει τη μπάλα και ταυτόχρονα βάζει τρίποντο είναι τα γραφικά. Είναι άσχημα. I said it, I meant it, i’m here to represent it. Ο τίτλος είναι καθαρά next gen και οι τωρινές εκδόσεις (σε κονσόλες τουλάχιστον) χάνουν πάρα πολύ. Μπορεί η ποιότητα βέβαια να ανέβει στα PS4 και One -όταν δηλαδή δε θα φορτώνονται high-res textures εν ώρα παιχνιδιού- αλλά τα glitches που παρουσιάζονται ειδικά κατά το campaign είναι ασυγχώρητα. Χαρακτηριστικά, στη δεύτερη αποστολή έβλεπα πολύγωνα να “φεύγουν” από το crosshair κάνοντας με να μη μπορώ να παρακολουθήσω τη δράση και λίγο μετά μια βάρκα να “σπάει” ενώ αναπηδούσε στα κύματα. Μια κατάσταση λίγο χειρότερη από το Halo 2, για όποιους θυμούνται, που βγήκε για Xbox αλλά ήταν εμφανέστατο πως φτιάχτηκε για 360.

Που βάζει τρίποντο όμως; Στο level design και τις καταστροφές. Οι πίστες είναι πάρα πολύ καλά σχεδιασμένες, με πολλούς διαδρόμους και σημεία εξόδου που δύσκολα κάποιος μπορεί να προβλέψει την πορεία των αντιπάλων. Και αυτό πάει σε άλλο επίπεδο με τις καταστροφές που μπορούν να αλλάξουν πλήρως ένα level. Μπορεί τα μοντέλα να μην είναι τέλεια και να χάνουν πολύγωνα μα το αποτέλεσμα δικαιώνει. Τα γκρεμισμένα κτήρια μοιάζουν με default κομμάτι των levels ενώ οι πιο έμπειροι παίκτες σίγουρα θα χρησιμοποιήσουν αυτή τη δυνατότητα προς όφελός τους.

Ο ήχος παίζει σε καλά επίπεδα, με έξυπνες επιλογές στο campaign και ρεαλιστικά εφέ στον χαμό του multiplayer. Γιατί 64 παίκτες σε ένα χάρτη είναι χαμός.

Συνοψίζοντας, το Battlefield 4 δεν είναι ένας άρτιος τίτλος. Για την ακρίβεια είναι πολύ μακριά από αυτό, σχεδόν δίπλα στον προκάτοχό του. Αλλά έχει ένα εξαιρετικό multiplayer mode που παρέα με τη διαδραστικότητα και τον εξαιρετικό σχεδιασμό των levels αρκούν για να είναι αυτή τη στιγμή χαλίφης των FPS. Αν θέλετε άπειρες ώρες online ρεαλιστικής μάχης είναι must buy.

Θετικά: Εξαιρετικό multiplayer, σταθεροί servers

Αρνητικά: Πολλά glitches, πολυκαιρισμένα γραφικά, μετριότατο campaign

Βαθμός: 8