State of Decay

Ξεχάστε τα τυπικά zombie games με το ατελείωτο πιστολίδι και το fast paced ρυθμό. Το State of Decay είναι ίσως το πιο ρεαλιστικό παιχνίδι που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και παρακάτω θα δούμε το γιατί.

Σκεφτείτε την ιδέα που ήθελε να περάσει το Walking Dead Survival Instinct; Management και επιβίωση με στοιχεία stealth, αποφυγή μάχης αν είναι δυνατόν, πολύ scavenging, οργάνωση ομάδας. Βασικός χαρακτήρας δεν υπάρχει καθώς μετά από λίγο διαλέγουμε ποιον θα χειριζόμαστε ώστε να έχουμε την εμπειρία που θέλουμε και το ανάλογο αποτέλεσμα μιας και όλοι έχουν δική τους προσωπικότητα, ελαττώματα και πλεονεκτήματα. Το leveling συντελεί σε αυτό αρκετά ενώ γίνεται αυτόματα -ότι χρησιμοποιείτε ανεβαίνει, σαν στο Skyrim περίπου- οπότε δε θα ζαλιστείτε με skills και στατιστικά.

Η ιστορία χωρίζεται σε αποστολές πέρα από το open world στοιχείο. Συχνά καλούμαστε να ανέβουμε σε ψηλά σημεία ώστε να σκανάρουμε την περιοχή, από εκεί βρίσκουμε σημεία ενδιαφέροντος και μέσα σε αυτά την επόμενη αποστολή. Παράλληλα καλούμαστε να διασώσουμε πιθανούς επιζήσαντες και να τους μεταφέρουμε στη βάση/καταυλισμό. Εκεί αρχίζει και το strategy/managing κομμάτι του παιχνιδιού. Πέρα από τις οχυρώσεις, πρέπει να διατηρούμε το ηθικό ψηλό ώστε όλοι να είναι μάχιμοι ανά πάσα στιγμή. Επίσης, καλή διαχείριση χρειάζεται στις προμήθειες μιας και είναι αναλώσιμες οπότε θα χρειαστούμε αρκετά runs για ανεφοδιασμό. Παράλληλα, το πως θα αναπτύξουμε κάθε χαρακτήρα έχει αντίκτυπο στο πως εξελίσσεται η ιστορία.

Η δράση του παιχνιδιού είναι σχετικά αργή και αγχωτική. Αργή διότι το παιχνίδι είναι εστιασμένο στο stealth στοιχείο. Οι χαρακτήρες μας είναι απλοί άνθρωποι και μάχονται με ό,τι βρουν οπότε το ένστικτο επιβίωσης μας λέει πως αν κάτι δεν ξέρει που είσαι δε μπορεί να σε σκοτώσει. Οι απότομες κινήσεις, ο θόρυβος, τα οχήματα, το απρόσεκτο scavenging προκαλεί θόρυβο με φόβο να μαζευτεί η ορδή για επίσκεψη.  Όταν δεν υπάρχει επιλογή πέρα από τη μάχη, τα πράγματα δυσκολεύουν. Τα melee όπλα φθείρονται και σπάνε, τα πυρομαχικά τελειώνουν και τα γιατρικά είναι πολύ περιορισμένα. Μια λάθος κίνηση και ο χαρακτήρας μας θα μπει σε άμεσο κίνδυνο. Ναι είναι εφικτή η γρήγορη προσέγγιση -με αυτοκίνητο για παράδειγμα- αλλά ο κίνδυνος είναι μεγάλος και ίσως ούτε ο high-level χαρακτήρας σας τη βγάλει καθαρή. Προσοχή λοιπόν.

Ο μόνος τομέας που ο τίτλος χωλαίνει είναι τα γραφικά. Οι σκιές είναι μέτριες και ίσως γίνονται κουραστικές για τα μάτια μετά από λίγο. Σα να μην έφτανε αυτό, αρκετές φορές θα δείτε εχθρούς και συμμάχους να “σκαλώνουν” σε κάποια πόρτα ή γωνία ενώ και ο χειρισμός χάνει πόντους λόγω σχεδιασμού. Κατά τα άλλα τα τοπία είναι όμορφα σχεδιασμένα με την απαραίτητη αισθητική εγκατάλειψης και δε θα σας απογοητεύσουν. Ηχητικά τα πράγματα είναι μέτριας προς καλά χωρίς να υπάρχουν παράπονα πέρα από την πιθανή ανάγκη για ένα πιο δυνατό score.

Κλείνοντας, το State of Decay είναι ένα παιχνίδι που αξίζει τα λεφτά του 120%. Είναι πραγματικά μια μάχη για επιβίωση και σίγουρα θα σας καθηλώσει. 

Θετικά: Open world, καλά στοιχεία micromanagement

Αρνητικά: Τεχνικά μικροπροβλήματα

Βαθμός: 8.5

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.