Tom Clancy’s Ghost Recon: Future Soldier

Το νέο μέλος της -μεγάλης- οικογένειας των Ghost Recon είναι εδώ και είναι το τιτλοφορούμενο Future Soldier.

Ομολογώ πως ξεκίνησα το παιχνίδι πολύ επιφυλακτικός για το τι θα δω. Όσο όμως περνούσε η ώρα διαπίστωσα πως όντως περνούσε η ώρα! Το πρώτο γιγάντιο θετικό του παιχνιδιού είναι η διάρκειά του. Εντάξει, δεν είναι κανένα τέρας αλλά σίγουρα διαρκεί πολύ περισσότερο από τον “ανταγωνισμό” των 4 ωρών, και μάλιστα στη μεσαία δυσκολία! Τη σήμερον ημέρα είναι μεγάλο προσόν για ένα παιχνίδι να διαρκεί και παράλληλα να κρατάει τον παίκτη σε εγρήγορση καθ’ όλη τη διάρκειά του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το GRFS. Οκ, το σενάριο δεν είναι για όσκαρ. Ίσως είναι μέτριο, ίσως καλό. Σίγουρα όμως φέρει άξια το όνομα του Tom Clancy στο εξώφυλλο. Πρόκειται για ένα καθαρό πολεμικό θρίλερ με ανατροπές και ένταση ως την τελευταία στιγμή. Μια ομάδα Ghosts μας άφησε χρόνους εξαιτίας μιας dirty bomb και η επόμενη ομάδα (μέλη: Kozak (player), Ghost Lead, Pepper, και 30k) αναλαμβάνει να βρει ποιος έστειλε τους πρώτους να βρουν από που βγήκε το όνομα της ομάδας. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στο “δέσιμο” της squad, προσωπικά το εκτίμησα ιδιαίτερα καθώς ένιωθα μέλος και όχι ο loner όπως συμβαίνει συνήθως.. Οι τοποθεσίες είναι κλισέ και περιλαμβάνουν Λατινική Αμερική, Αφρική, Ρωσία και άλλες διάφορες ανά την υδρόγειο στάσεις.

Gameplay speaking τώρα, το δεύτερο γιγάντιο ατού. Δεν είναι το συνηθισμένο Call of Duty – Battlefield style παιχνίδι. Ο τίτλος και μόνο εξηγεί τα πάντα. Ghost Recon. Φάντασμα Αναγνώρισης. Aναγνωριστικό φάντασμα. Όπως θέλετε. Το run n’ gun δεν είναι επιλογή εδώ. Μιλάμε για μια άκρως ικανή και επίλεκτη ομάδα φαντασμάτων. Ο δρόμος είναι απλός, δεν πρέπει να καταλάβει κανείς την παρουσία σας στο χώρο. Αν αυτό συμβεί ετοιμαστείτε για ανταρτοπόλεμο κρυμμένοι πίσω από οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ασπίδα και κάλυψη. Αν πάτε χωρίς τακτική ο εχθρός νικάει πάντα. Οπότε ξεχάστε το one man army και χρησιμοποιήστε την ομάδα και τον -σχετικά- φουτουριστικό εξοπλισμό σας. Όντας στο μέλλον η ομάδα είναι εξοπλισμένη με active camouflage (το οποίο ενεργοποιείται όταν ο χαρακτήρας μας είναι σε crouch ή prone στάση), drones, sensor grenades (ανιχνεύουν το χώρο) και άλλα διάφορα γκατζετάκια. Η ομάδα από την άλλη είναι στον πλήρη έλεγχο του παίκτη. Εξαίσιο είναι το σύστημα εντολών μέσω του οποίου κατά τη διάρκεια της μάχης “μαρκάρουμε” εχθρούς σύμφωνα με ποια σειρά τους θέλουμε φίλους με τα ραδίκια και η ομάδα αναλαμβάνει την εκτέλεση της εντολής -με μεγάλη επιτυχία θα έλεγα. Εκτός μάχης μπορούμε να μαρκάρουμε έως 4 εχθρούς τους οποίους η ομάδα στοχεύει και με δική μας εντολή τελειώνει αφού πρώτα λάβει την απαραίτητη στρατηγική θέση. Μοναδικό ενδιαφέρον δίνει η δυνατότητα να περάσουμε σημεία χωρίς ένα kill, ή μόνο με stealth.

Συνεχίζοντας τις καινοτομίες, πανέμορφο είναι το σύστημα modification των όπλων. (Όπως έχουμε δει παλαιότερα στην Ε3) το όπλο “σπάει” σε modules και επιλέγουμε ένα-ένα τα εξαρτήματα που θέλουμε. Επιπλέον εξαρτήματα ξεκλειδώνονται μέσω του multiplayer ή του Guerrilla. Αυτό είναι μια σειρά από αποστολές τακτικής, φτιαγμένες πιο πολύ για ομαδικό παιχνίδι με διάφορα κάθε φορά objectives με βάση στη λογική των enemy waves. Καθαρίζουμε – μετακινούμαστε – έρχονται οι επόμενοι.

Όσοι χαρούν με το third person tactical style του παιχνιδιού θα ενθουσιαστούν με το multiplayer mode. Πραγματικά τα πράγματα είναι εξαίσια με πανεύκολο χειρισμό και καταιγιστική δράση.Το multiplayer με χαρά αντίκρισα ότι έχει απαλλαχθεί από τα περισσότερα προβλήματα της beta, η οποία όπως φαίνεται έκανε καλά την δουλειά της. Οι χάρτες είναι έξυπνα δημιουργημένοι (και φυσικά εμπνευσμένοι από τις τοποθεσίες που επισκεπτόμαστε στο single-player) και τα modes ποικίλα και αρκετά ενδιαφέροντα. Η συνεργασία είναι μέρος του παιχνιδιού και εδώ, με τους ατομιστές και τους run ‘n’ gunners να μην μπορούν να επιζήσουν πολύ. Ο μόνος τρόπος για να οδηγηθείτε στην νίκη είναι το ομαδικό παιχνίδι και οι συντονισμένες κινήσεις. Οι παίκτες που βρίσκονται online είναι αρκετοί, χωρίς βέβαια να φτάνουν τα επίπεδα που συναντάμε σε πιο δημοφιλή παιχνίδια (όχι ότι είναι κακό αυτό βέβαια.. Αυτό συνεπάγεται σε καλύτερη απόδοση των servers!)

Τεχνικά το παιχνίδι δεν ακολουθεί όμως κατά πόδας τα προηγούμενα. Πέραν του ήχου που είναι αριστούργημα βέβαια. Ακούμε απίστευτες μουσικές ενώ τα εφέ δίνουν και παίρνουν χωρίς ποτέ να είναι υπερβολικά ή άκαιρα. Από την άλλη περίμενα πιο πολλά στον τομέα των γραφικών και του AI. Τα μεν γραφικά είναι ίσως λίγο “λίγα” για 2012 (πρόβλημα που μετά από λίγο δεν παρατήρησα λόγω του χαμού στην οθόνη) ενώ η τεχνητή νοημοσύνη θα ήθελε ένα κλικ πιο πάνω. Εξηγούμαι. Οι σύμμαχοι αν και πολυτάλαντοι στο όπλο είναι ίσως αργόστροφοι στις κινήσεις τους και ίσως σας αφήσουν “ξεκρέμαστους” κάποιες φορές. Σαφώς από την άλλη δε γίνεται να ακολουθούν τους ρυθμούς του ανθρωπίνου μυαλού, ίσως και για αυτό να μην είναι τόσο έξυπνοι.

All in all, το Ghost Recon Future Soldier είναι ένα αξιοπρεπέστατο παιχνίδι που είχε λείψει αρκετό καιρό από την αυλαία των third person shooters αλλά και γενικότερα των war games. Σαφώς υπάρχει χώρος για βελτίωση αλλά αξίζει σίγουρα την προσοχή όλων!!!

[jbox color=”green” title=”Θετικά”]

  • Πολλοί τρόποι να περαστεί μια αποστολή
  • Marking system
  • Gadgets
  • Εξαιρετικό στήσιμο χαρτών
  • Ήχος
  • Το modification των όπλων
  • Διάρκεια

[/jbox]

[jbox color=”red” title=”Αρνητικά”]

  • A.I
  • Γραφικά εποχής 2011

[/jbox]

[rating:8.5/10]

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.