Στο μυαλό (το ποιο;) του Scof: Περί reviews ο λόγος..
Δεν θέλω σχόλια για τον τίτλο :P. Ας ξεκινήσουμε. Όλα τα παρακάτω που πρόκειται να διαβάσετε είναι προσωπική άποψη, η οποία έχει δημιουργηθεί ύστερα από σύνταξη πολλών (πιστέψτε με, πολλών!) reviews. Διαφορετικές γνώμες φυσικά ευπρόσδεκτες στα σχόλια από κάτω :)
Στο άρθρο αυτό θα προσπαθήσω να αναλύσω γιατί τα reviews δεν είναι πάντοτε αντιπροσωπευτικά της ποιότητας του παιχνιδιού. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Κάθε ιστοσελίδα, μέσο ή περιοδικό ζητάει clicks, κοινό και πωλήσεις αντίστοιχα. Η συγγραφή ενός review γίνεται πολλές φορές ενάντια στον χρόνο. Ο συντάκτης πρέπει να γευτεί (πολλές φορές να ολοκληρώσει το παιχνίδι, ανάλογα την περίσταση), να συντάξει ένα κείμενο 1500 (ίσως και παραπάνω) λέξεων, προσπαθώντας να το δημοσιεύσει πολλές φορές νωρίτερα από τα “ανταγωνιστικά” μέσα. Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Και ερωτώ. Είναι δυνατόν ένα τέτοιο review να είναι πλήρες και αντικειμενικό; Δύσκολα.
Προσωπικά πάντα προσπαθώ να παίξω ολοκληρωτικά τον εκάστοτε τίτλο, αλλά και αυτό πολλές φορές δεν αρκεί. Εδώ θα αναφερθώ σε ένα πολυσυζητημένο review που έχει αναρτηθεί στο xgamers, αυτό του MW3. Εγώ είχα αναλάβει το παιχνίδι, εγώ έγραψα το κείμενο, εγώ έβαλα και τον βαθμό που του έβαλα. 8.5/10 κυρίες και κύριοι. Θυμάμαι ξεκάθαρα ότι εκείνη την περίοδο είχα κολλήσει τρελά με το multiplayer μέρος του τίτλου το οποίο είχα λιώσει πραγματικά. Σήμερα, 25/3/2012 όμως, αν έπρεπε να γράψω το ίδιο review τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Ναι, το MW3 έγινε κουραστικό και αυτό μετά από έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ωρών στο διαδυκτιακό μέρος. Θα μπορούσε κανένας να το ξέρει τότε, λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του, ότι ο τίτλος θα κούραζε τρεις μήνες μετά; Ειδικά όταν τα CoD4 και MW2 βρίσκονται ακόμα στις ψηλότερες θέσεις των πιο δημοφιλών παιχνιδιών στο Xbox Live; Νομίζω πως όχι.
Συνεχίζω με τα παραδείγματα, και θα αναφερθώ στο review του L.A. Noire. Το L.A. Noire το είχα βραβεύσει με ένα 9άκι. Αν το μετάνιωσα; Ναι. Έπρεπε να ήταν περισσότερο. Μόνο όταν τελειώσεις ένα παιχνίδι, περάσει καιρός και φτάσεις σε μία περίοδο που υπάρχει γενικά ξηρασία στην αγορά, μπορείς να κρίνεις αντικειμενικά την εμπειρία που σου προσέφερε ένας τίτλος. Και προσωπικά μιλώντας, το L.A. Noire μου χάρισε 30 από τις ποιοτικότερες ώρες της gaming πορείας μου. Φυσικά, στις 22 Μαΐου (4 μέρες δηλαδή αφού το είχα στα χέρια μου) δεν θα μπορούσα να αντιληφθώ το παιχνίδι σαν σύνολο. Όλοι οι reviewers σε αυτό παιχνίδι κοίταξαν το δέντρο και όχι το δάσος. Μπορώ να αναφερθώ και σε δεκάδες άλλα παιχνίδια, αλλά νομίζω ότι θα σταματήσω σε αυτό το σημείο, αφού θεωρώ ότι έγινα κατανοητός.
Ποιο το νόημα βέβαια αυτού του κειμένου, όταν ξέρουμε όλοι ότι η κατάσταση -επιβάλλεται- να συνεχιστεί έτσι; Απλά προσπαθώ να σας ξεκαθαρίσω πως μην κρίνεται αποκλειστικά από ένα review την αγορά του παιχνιδιού. Έχω χαρεί παιχνίδια του 7 περισσότερο από τίτλους με 90+ metascore.
Έχω μερικά αρθράκια ακόμα στο μυαλό μου, τα οποία σκοπεύω να τα ανεβάσω στις επόμενες μέρες ή βδομάδες :)
