Αφιέρωμα στον Benoît Sokal

 

Ο Benoît Sokal γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου του 1954 στις Βρυξέλλες και σήμερα θεωρείται ως ένας από τους “αρχηγούς” στην Ευρωπαϊκή σκηνή των comics. Σπούδασε στο Ecole Superieure des Arts Saint-Luc στις Βρυξέλλες και σύντομα άρχισε να σχεδιάζει στριπάκια. Ο πιο γνωστός και αγαπημένος του ήρωας είναι ο Inspector Canardo – μια ανθρωπόμορφη πάπια που δουλεύει ως επιθεωρητής και είναι εθισμένη στο τσιγάρο, το αλκοόλ και τις femmes fatales. Η δημιουργικότητά του και το πάθος του για αυτό που έκανε τον βοήθησε να ξεχωρίσει και να εξελιχθεί σύντομα στην καριέρα του. Το κεφάλαιο όμως των comics στη ζωή του μεγάλου αυτού δημιουργού δε θα μας απασχολήσει στο συγκεκριμένο αφιέρωμα. Έτσι κι αλλώς είναι όλα τους γραμμένα στα γαλλικά.

Image

Η επιθυμία του να περάσει τα όρια της δημιουργικότητας του τον ώθησε όπως ήταν λογικό στους υπολογιστές. Έγινε από τους πρώτους που χρωμάτιζε τα σκίτσα του με τη βοήθεια υπολογιστή και τελικά το 1996 “ανακάλυψε” τα 3D γραφικά. Τότε ήταν που ξεκίνησε την ανάπτυξη του πρώτου του παιχνιδιού το οποίο έκδωσε τελικά το 1999. Ήταν το Amerzone το οποίο θα γινόταν σύντομα θρύλος μέσα στις κοινότητες των Adventure Gamers ενώ κέρδισε το “Pixel Prize” για το πιο καλό παιχνίδι του Imagina 99 festival. Παράλληλα η εκδοτική του Sokal, Casterman, βλέποντας το ταλέντο του τον ενθάρρυνε να συνεχίσει και έπαιξε ρόλο στην ενσωμάτωση του Sokal στην εταιρία ανάπτυξης Microids. Ο Sokal ήταν ο πρώτος σκιτσογράφος που έγραψε, σχεδίασε, επέβλεψε και τελικά πραγματοποίησε το 100% της παραγωγής ενός παιχνιδιού. Λίγο μετά την έκδοση του παιχνιδιού ο Sokal έκδωσε και μια ανεπεξέργαστη ανθολογία σκίτσων και γενικότερα artwork από τον κόσμο του Amerzone με τίτλο “An Emplorer’s Testament”. Πρόκειται για ένα παιχνίδι (adventure φυσικά) πρώτου προσώπου με θέμα την προσπάθεια ενός δημοσιογράφου να σώσει ένα σπάνιο είδος μαγικών πτηνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές λεπτομέρειες, τοποθεσίες και χαρακτήρες του παιχνιδιού έχουν τις ρίζες τους στη σειρά κόμικ Inspector Canardo, και συγκεκριμένα στο πέμπτο επεισόδιο της σειράς με τίτλο “L’Amerzone”. Ο φανταστικός κόσμος του Amerzone με τα εκπληκτικά για την εποχή γραφικά και το βαθύ αλλά και συνάμα ποιοτικό σενάριο κυκλοφόρησε σε PC, PS και MAC OS και έλαβε γενικά καλές κριτικές με μοναδικά πλην το “αδέξιο” σύστημα χειρισμού και τη μικρή διάρκεια του παχνιού και την ευκολία του. Πράγματα αναμενόμενα και λογικά καθώς μιλάμε για ένα -σχεδόν- one man show.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και μόλις το 2002 κυκλοφόρησε το δεύτερο παιχνίδι του, το πολλά υποσχόμενο Syberia. Η πλοκή ακολουθεί την Αμερικανίδα δικηγόρο Kate Walker η οποία αναλαμβάνει μια υπόθεση εξαγοράς ενός παλιού εργοστασίου παιχνιδιών από την ιδιοκτήτρια Anna Voralberg. Κατά την άφιξή της στο γαλλικό χωριό της Valadilene η Kate ενημερώνεται για το θάνατο της Anna και για την ύπαρξη ενός αδερφού και μοναδικού κληρονόμου της τελευταίας ονόματι Hans Voralberg. Η αναζήτηση αρχίζει με τη βοήθεια του Oscar, ενός automaton (ρομποτοειδούς) που κατασκεύασε ο Hans πριν φύγει (Το παιχνίδι κατακλύζεται από διάφορα automatons, προϊόντα της steampunk fiction. Αυτά είναι κατασκευές κινούμενες βασικά με ατμό αλλά και ρεύμα σε ορισμένες περιπτώσεις.) Ο Oscar υποδεικνύει στην Kate ότι ο Hans έφυγε για να βρει τη μυθική Syberia, τόπο διαμονής των τελευταίων μαμούθ του πλανήτη. Τα υπόλοιπα επί της οθόνης σας…

Image

Στα τεχνικά του παιχνιδιού, πρόκειται για ένα σουρεαλιστικό παιχνίδι γρίφων τρίτου προσώπου με έντονες επιρροές της γαλλικής φινέτσας αλλά και της steampunk κουλτούρας*. Η συμμετοχή του Benoit αυτή τη φορά ήταν ακόμα πιο μεγάλη, σχεδίασε, έφτιαξε γραφικά, έγραψε διαλόγους. Είναι πραγματικά η ψυχή του παιχνιδιού και δικαίως ανακηρύχθηκε “Προσωπικότητα της χρονιάς” στα Phenix Awards για την κατηγορία των video games το 2002. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του παιχνιδιού έκδωσε -και πάλι- μια ανθολογία με artwork ονόματι ” Syberia, Game Aesthetics” σε συνεργασία με τον Gerard Lemarie από την εκδοτική Casterman. Το Syberia ανακηρύχθηκε επίσης adventure παιχνίδι της χρονιάς στις Η.Π.Α.

Image

2 χρόνια μετά και το Syberia II είναι γεγονός. Άξιος συνεχιστής του προκατόχου του, το παιχνίδι συνεχίζει στα βήματα της δυναμικής δικηγόρου Kate Walker στην συνέχεια της αναζήτησής της για τον Hans και τη Syberia. Δυστυχώς η αποκάλυψη μεγαλύτερου μέρους της πλοκής θα οδηγήσει σε λύση του μυστηρίου οπότε δε θα εμβαθύνουμε άλλο. Απλά παίξτε τα 2 παιχνίδια και θα με θυμηθείτε. Ένα από τα πλέον θετικά που έγιναν εφικτά στο δεύτερο μέρος της σειράς είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κολλήσει ο παίχτης σε κάποιο σημείο. Ότι κι αν κάνετε, πάντα υπάρχει διέξοδος, πράγμα που αναιρεί την ανάγκη για αλλεπάλληλα saves όπως είθισται να συμβαίνει στην πλειοψηφία των adventure games. Το παιχνίδι απέσπασε ακόμα καλύτερες κριτικές από το πρώτο, χωρίς όμως να τιμηθεί με κάποιο βραβείο.

Image

Επόμενο κεφάλαιο στη δημιουργική πανδαισία του Benoit Sokal ήταν το μυστηριώδες Paradise το οποίο κυκλοφόρησε αρχικά για Windows PC και αργότερα (2008) για Nintendo DS με τίτλο “Last King Of Africa”. Κυκλοφορώντας μετά την τεράστια επιτυχία των Syberia, το Paradise ήταν αναμενόμενο να μην εντυπωσιάσει, κατάφερε όμως να αποσπάσει θετικές κριτικές μέσα από το περιβάλλον στο οποίο εξελισσόταν (το σενάριό του βασίζεται σε μια νουβέλα του Sokal). Τόπος είναι η φανταστική αφρικανική χώρα Maurania και πρωταγωνίστρια η νεαρή Ann Smith, κόρη του King Rodon, δικτάτορα της χώρας. Η Ann παθαίνει αμνησία κατά την σύλληψή της από ντόπιους επαναστάτες κατά τη διάρκεια πτήσης για να δει τον άρρωστο πατέρα της.

Image

Και ερχόμαστε στο 2007 και το μεγαλειώδες Sinking Island. Η κυκλοφορία έγινε και πάλι σε Windows PC και Nintendo DS με πολλές καλές κριτικές και μεγάλη αναγνώριση. Με το Sinking Island o Sokal επανέρχεται δυναμικά με αυτό το αστυνομικό μυθιστόρημα μυστηρίου. Εδώ αναλαμβάνουμε το ρόλο του Jack Norm και την αποστολή του να εξιχνιάσει το φόνο του πολυεκατομμυριούχου Walter Jones. Ο τελευταίος βρέθηκε νεκρός στο μεγαλειώδες ξενοδοχείο του στο φανταστικό Sinking Island. Ο officer Norm θα συναντήσει αρκετούς χαρακτήρες, ο καθένας με τη δική του ολοκληρωμένη προσωπικότητα ενώ αναζητά ανάμεσά τους το δολοφόνο του μεγιστάνα. Πρόκειται ξανά για ένα παιχνίδι γρίφων τρίτου προσώπου που πέρα από τα αξιομνημόνευτα γραφικά και το μυθιστορηματικό σενάριο, ενσωματώνει ένα από τα πλέον έξυπνα και λειτουργικά συστήματα συνδυασμού στοιχείων. Αξίζει να το δείτε.

Τελευταίο δημιούργημα το μάγιστρου των adventure games αποτελεί το -κατά κοινή ομολογία- ανάλατο Nikopol: Secrets of the Immortals. Οι κριτικές ήταν μέτριες με βαθμολογίες από 4 μέχρι 8/10 και πέραν αυτού ο Alcide Nikopol και η παρασυνομωσιολογική του αναζήτηση πέρασαν σχεδόν στο παρασκήνιο. Αμέσως μετά την σχεδόν αποτυχία του Nikopol, έγινε αρκετή φασαρία για το Aquarica, το οποίο όμως έμεινε στα σκαριά και δεν εκδόθηκε ποτέ.

Εν τέλει, ερχόμαστε στο σήμερα, με το Syberia III να αναμένεται να κυκλοφορήσει μετά το τέλος του 2010 (η αρχική ημερομηνία κυκλοφορίας είχε τεθεί τον φετινό Ιούνιο). Η ανακοίνωσή του έγινε 1 Απριλίου πέρυσι και ενώ όλοι το πέρασαν για φάρσα, μια δεύτερη ανακοίνωση 16 μέρες μετά ήρθε για να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον της gaming κοινότητας. Η ανακοίνωση αναφερόταν στην μεγάλη δυσκολία για μεταφορά του παιχνιδιού στο PS3 και εξηγούσε ότι το πλέον πιθανό είναι να έχουμε έκδοση μόνο για PC. Πληροφορίες θέλουν στο 3ο μέρος της θρυλικής σειράς την Kate Walker να συνεργάζεται με την πράκτορα του FBI και πρωταγωνίστρια των Still Life, μιας άλλης σειράς adventure της Microids, της Victoria McPherson. Το Syberia III θα υποστηρίζει πλήρως τρισδιάστατα γραφικά σε πραγματικό χρόνο και θα κυκλοφορήσει σε κάποιο τριπλό πακέτο “Ultimate Adventures” όπως αναφέρει η Microids.

Εν τέλει ακόμα περιμένουμε το Syberia III, μάλλον θα βγει το 2015, γιαυτό και έχουμε μεταφορά των προηγούμενων δύο στις κονσόλες. Θα δούμε.

Benoit Sokal @ Wikipedia
White Birds Productions

Μετά από όλα αυτά θα ήθελα να παραθέσω και την προσωπική μου άποψη για αυτόν τον μεγάλο δημιουργό. Προσωπικά απολαμβάνω πολύ τα adventure games. Είναι ίσως το μόνο είδος παιχνιδιών που απαιτεί βαθιά σκέψη και πολλές φορές ώρες “brainstorming” για να λυθεί ένας γρίφος. Κύριο λόγο στην ανάπτυξη αυτής της σχέσης μου με τα συγκεκριμένα παιχνίδια έπαιξε ο Benoit Sokal. Ακόμα κι αν δεν τον ξέρω, τον εκτιμώ απεριόριστα γιατί όντας πολύ μπροστά από την εποχή του, δημιούργησε τέχνη μέσα από ένα μέσο που μέχρι και τώρα δεν έχει να δείξει πολλά τέτοια παραδείγματα. Τα παιχνίδια του είναι μοναδικά, και δε το λέω με το παραμικρό ίχνος μεροληψίας. Όποιος παίξει έστω και λίγο ένα από αυτά τα αριστουργήματα θα καταλάβει τι εννοώ. Σε όλα τα διαμάντια που έχει εκδώσει διακρίνεται η γαλλική παιδεία και φινέτσα, πάντα όμως διακριτικά χωρίς υπερβολές. Οι χαρακτήρες είναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες με την δικιά τους ιδιαίτερη ιστορία και χαρακτήρα. Θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες ακόμα αλλά μάλλον θα κουράσω…

*Steampunk culture/fiction. Υποκατηγορία της επιστημονικής φαντασίας, άρχισε να αναπτύσσεται και να διαδίδεται ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’80 και του ’90. Βασίζεται στην ιδέα κατασκευών και εφευρέσεων κατά τη διάρκεια της εποχής του ατμού με στοιχεία φαντασίας. Δείγματα αυτής της κουλτούρας βλέπουμε κυρίως σε μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν και του H.G Wells. Όλη η φιλοσοφία αναφέρεται “στο δρόμο που δεν ακολουθήθηκε” και υποστηρίζει ότι η εποχή του ατμού θα είχε να προσφέρει πολλά περισσότερα από όσα τελικά είδαν το φως της δημιουργίας. Τρανό παράδειγμα είναι η αναλυτική μηχανή του Charles Babbage. Σε παιχνίδια συναντάται στη σειρά Syberia (τα automatons του Ηans είναι στην ουσία αποτελέσματα της steampunk fiction) αλλά και στο Rise of Legends. http://en.wikipedia.org/wiki/Steampunk

Πάνος Αλεξόπουλος

Παίζω, γράφω, κριτικάρω και σχεδιάζω παιχνίδια. H συλλογή μου μια μέρα δε θα χωράει σε μουσείο.