Wolfenstein (2009)

Wolfenstein – οι Γερμανοί ξανάρχονται

Είναι γνωστό τοις πάσει ότι οι Γερμανοί είχαν αναπτύξει προχωρημένες τεχνολογίες και διεξήγαγαν πειράματα σε ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκεντρωσης όπως το Αουσβιτς ταοποία παραμένουν απόρρητα μέχρι και σήμερα.
Κάπου εκεί βασίζεται λοιπόν το σενάριο του Wolfenstein. Το παιχνίδι ξεκινάει στην πόλη Isenstadt της Γερμανίας, όπου ο αμερικάνος πράκτορας B.J. Blazkowicz αναλαμβάνει να λύσει ένα μυστήριο. Στο πλευρό σας θα πολεμήσουν και δύο οργανώσεις που μισούν τους ναζί εξίσου με εσάς, κατι που θεωρώ ατού του παιχνιδιού καθώς δεν θα βρεθείτε τελείως μόνοι σας παρα μόνο στα infiltration missions και τα boss ή αν δε βοηθήσετε τους συμμάχους σας και πεθάνουν.Επίσης μέσα στις μάχες συχνά θα συναντήσετε δυο διαφορετικούς αντιπάλους να παλεύουν μεταξύ τους αλλά και μαζί σας, κατι που αποτελεί την κορυφωση των μαχών του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι αποτελεί αλλη μια απόδειξη ότι η τα studios της Activision δανείζονται τεχνολογίες που έχουν πετύχει στο παρελθόν, καθώς φαίνεται να τρέχει σε μία Quake engine τροποποιημένη με στοιχεία από την IW4 που χρησιμοποιούσε το CoD: WaW και η μηχανή φυσικής του είναι η Havok.
Τι σημαίνει πρακτικά όλο αυτό; Το gameplay περιλαμβάνει σχεδόν όλες τις καινοτομίες του CoD (grenade indicator, grenade throwback, compass και διάφορα άλλα). Η πυξίδα είναι τροποποιημένη έτσι ώστε να σας δείχνει μέχρι και που να στρίψετε… Παρ’ αυτά δεν περιλαμβάνει τα σημαντικότερα προβλήματά του όπως για παράδειγμα το συνεχές spawn αντιπάλων. Στο Wolfenstein αν μια περιοχή καθαρίσει, παραμένει καθαρή μέχρι να την εγκαταλείψετε.

Μπορείτε να αναβαθμίζετε το οπλοστάσιό σας, το οποίο περιέχει πάντα συγκεκριμένα όπλα (τα κουβαλάτε όλα μαζί ακόμα κι αν μείνουν απο σφαίρες), προκειμένου να σκοτώνετε πιο εύκολα τους αντιπάλους σας.
Το βασικότερο όμως σημείο του gameplay είναι η δυνατότητα να μπαίνετε σε μια διάσταση ανάμεσα στη δικιά μας και τη λεγόμενη «Black Sun Dimension» η οποία αποτελεί και το κυρίως θέμα του παιχνιδιού και ονομάζετε Veil (πέπλο).

Η δυνατότητα αυτή ανοίγει νέα πεδία και στρατηγικές καθώς θα μπορείτε να κινείστε πιο γρήγορα από τους αντιπάλους σας, να εντοπίζετε αδύναμα σημεία, να επιβραδύνετε το χρόνο, να οχυρώνεστε πίσω από μια ασπίδα προστασίας ή ακόμα να ενδυναμώνετε τα όπλα σας.Φυσικά όλα αυτά απαιτούν τέλειο συγχρονισμό και σαφώς δε μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε επ’ άπειρον καθώς πρέπει να μαζεύετε ενεργεια κάθε φορά που ξοδεύετε την υπάρχουσα. Μικρή απογοήτευση αποτελούν τα bugs κυρίως με το αντίπαλο AI το οποίο αρνείται πεισματικά να σας πυροβολήσει σε κάποιες στιγμές του παιχνιδιού (ελάχιστες βέβαια) ή σας εντοπίζει χωρίς να έχετε αποκαλυφθει (δηλαδή το να χοροπηδήξω λίγο ενώ έχει αντιπάλους στα 200 μέτρα και κοιτάνε απ’ την άλλη δεν θα πρεπε να χει ως αποτέλεσμα να γυρίσουν και να αρχίσουν να με πυροβολούν)
Θα δυσκολευτείτε να παίξετε με stealth τεχνικές αν και δεν είναι τελείως απαραίτητό παρα μόνο σε ένα δυο σημεία. Στο κάτω κάτω μπορείτε να το βάλετε στα πόδια.

Να σημειώσω ότι η PC-version έτρεξε παραδόξως καλά στα υψιστα γραφικά στο συστημά μου και απ’ ότι διάβασα σε διάφορα site στο internet αυτό οφείλεται στό γεγονός ότι το εν λόγω παιχνίδι εκμεταλλεύεται πλήρως τα πολυπύρηνα συστήματα, με παράλληλη λειτουργία διαφόρων τμημάτων της engine. Δυστυχώς δε συμβαίνει το ίδιο και με την έκδοση για το Xbox 360.
Τα κολλήματα είναι υπαρκτά και δυστυχώς αρκετά. Το framerate πέφτει σε πολλά σημεία και γενικά η εμπειρία είναι τελείως διαφορετική. Η δυσκολία στο 360 είναι για κάποιο λόγο μικρότερη καθώς η διαφορά από το medium στο PC στο I am death incarnate στο xbox δε μου φάνηκε μεγάλη.  Η δυσκολία του παιχνιδιού γενικά είναι ανεβασμένη και όσο προχωράτε στο παιχνίδι θα συναντάτε όλο και πιο μεγάλα εμπόδια και θα χρειαστεί να αναβαθμίζετε τα όπλα σας αρκετά συχνά και με σύνεση.

Χαρακτηριστικό είναι το τίναγμα του kar98 προς τα πίσω που σε κάνει να καλύπτεις το πρόσωπό σου, μην τυχόν βγει απ’ την οθόνη και σε χτυπήσει… Οι χειροβομβίδες καθώς ανατινάζονται παίρνουν μαζί τους χέρια, πόδια, κεφάλια και το οστικό κύμα σπρώχνει τον παίκτη αν αυτός βρίσκεται κοντά.
Το περιβάλλον είναι σε πολλά σημεία πλήρως καταστρέψιμο, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μένετε ακάλυπτοι γιατί το boss που πολεμάτε μόλις κατέστρεψε τον τοίχο πίσω από τον οποίο κρυβόσαστε. Κάτι που λάτρεψα στο παιχνίδι είναι τα decalls (λεγε με σημάδια που αφήνουν οι σφαίρες). Αν και μένουν για πολλή λίγη ώρα είναι εκπληκτικά, ειδικά στα headshots…
Είναι απίστευτα τα επιτεύγματα της id στον οπτικό τομέα και πολλές φορές θα νιώσετε σαν να ζείτε μια ψευδαίσθηση. Συγκεκριμένα, ένα από τα boss του παιχνιδιού φαίνεται αλλιώς με το γυμνό μάτι και αλλιώς με την όραση που σας προσφέρει η Black Sun Dimension.
Ο ήχος είναι τέλειος και προσφέρει δυνατότητες για 5.1, 7.1, surround και πολλά άλλα, τα οποία αξιοποιεί πλήρως σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια που δεν έχουν καμία ουσιαστική χρήση του συγκεκριμένου συστύματος. Δε θα μείνετε παραπονεμένοι ούτε από την προφορά των γερμανών που προσπαθούν να μιλήσουν Αγγλικά, ούτε από την ηθοποιία των voice overs που μόνο σε κάποια σημεία είναι λιγάκι υπερβολική, ούτε από τους ήχους των όπλων και των εκρήξεων, ούτε από τα ουρλιαχτά και τα ανατριχιαστικά γέλια στους υπονόμους. Η επική μουσική απλά ολοκληρώνει το πακέτο του ηχητικού sensation.